De Ratjes konden de punten niet thuis houden in een typische eindeseizoensmatch die door een potig Torhout gewonnen werd. De Ratjes konden niet brengen wat ze de laatste weken lieten zien en zagen ook foutjes afgestraft worden. Niet dat er geen kansen waren, maar het was telkens niet net. Geen scherpte in de zone van de waarheid of bij de laatste pas. Jammer maar zeker geen man over boord. Het seizoen eindigt op een 12^e plek met 45 punten! En dat is knap! De afsluiter is altijd een match in het teken van afscheid en huldigingen. Zo ook in de Chillax-Arena waar naast de speler van het seizoen (Matties Volckaert) ook de revelatie van het seizoen (Emile Van Hoecke) gehuldigd werden. Afscheid werd dan ook genomen van keepertrainer Pascal Martens die de club verlaat na 17 seizoenen trouwe dienst ... 

Verslag

Torhout KM had net als de Ratjes niets meer te winnen of te verliezen. In een goed volgelopen Chillax-Arena, door de viering van het 125 jarige bestaan van KRC Gent, konden beide teams hun klassement nog meer opsmukken. Ditmaal liet Coulibaly terug Vanden Borre in doel postvatten. Ferrera verving De Keulenaere in de basis. Wisselspelers waren: Hitchinson, Newman, De Keulenaere en Hany.

Leuk voetbalweer maar de match schoot niet echt uit de startblokken. Het was eerder wat aftasten. De eerste steek werd door de bezoekers toegediend toen Cardon een teruglegger overhoeks naast de kooi van Vanden Borre zette (5’). Aan de overzijde kreeg Nfodjo heel veel tijd en ruimte na een te verre vrije trap van Cooman, maar hij zond de bal ver buiten het doelkader (6’). De Ratjes kregen het balbezit in de openingsfase waarbij de bezoekers zich vooral liet opmerken (en gelden) door enkele stevige ingrepen, evenwel zonder kaart. De Ratjes probeerden geduldig op te bouwen maar de immer secure Volckaert verkeek zich bij een terugspeelbal en gaf zo Mauro De Vos een vrijgeleide op doel .. en die nam het geschenk dankbaar aan. 0-1 in de 14^e minuut. Een doelpunt dat uit de lucht viel. Racing probeerde wel meteen orde op zaken te zetten, dwong enkele hoekschoppen af maar verder dan 2 kopballen van Van Hoecke kwamen we ook niet (16’ en 17’). Torhout had de zaakjes goed onder controle. Ze maakten veel kleine foutjes die de Racingers begonnen te irriteren waardoor zij op hun beurt de fouten begonnen te maken, met gele bestraffing als gevolg. Doelgevaar was schaars. Het was wachten tot minuut 35 vooraleer Diallo nog eens het doel viseerde, maar niet van die aard om doelman Laverge te verrassen (35’). De rust werd zonder noemenswaardige doelkansen gehaald. Ruststand: 0-1, een ongelukkige achterstand in kansarme partij, typisch eindeseizoensvoetbal.

Een gretige Racing trok meteen in de aanval na de pauze. Een mooie actie belandde bij Diallo die op links zijn snelheid uitbuitte en via de vingertoppen van Laverge zijn poging via de dwarsligger in hoekschop zag verdwijnen (47’). Racing bleef nu druk houden. Dat leverde hoekschoppen op, maar zonder resultaat. Rommens werd ook nog eens afgeblokt randje zestien meter (53’). Het was nu of nooit voor de Ratjes die zich dan op het uur lieten verrassen door een diepe bal waarbij door de bezoekende spitsen – met een tikkeltje geluk sneller gereageerd werd. De bal werd risicovol voor doel gezwiept waarbij Dumoilin met een sprong het leer nog knap in doel kon verlengen alvorens nipt de paal te ontwijken. 0-2 en een koude douche voor de Ratjes want tot dan toe had doelman Vanden Borre een rustige namiddag gehad (60’). Torhout in een zetel nu. Vankerkhoven probeerde Racing terug in de match te brengen met een plaatsbal, rakelings naast (61’). Coulibaly bracht ook snel vers bloed. Hitchinson en Hany kwamen Zeulevoet en Van Hoecke (uit voorzorg na botsing) aflossen (65’). Konden de extra aanvallers het tij keren? Het duurde even voordat Racing terug het initiatief nam want er waren toch heel wat herschikkingen in het elftal. De beste kans was voor Hitchinson, die een voorzet van Rommens van dichtbij naast buffelde (75’). De tijd begon te dringen. Diallo werd afgelost door Newman (80’). Racing probeerde wel maar botste op een stevige ervaren muur. Taty-Tchibinda pakte nog eens uit met knappe versnelling en heerlijke plaatsbal, maar Laverge ranselde de bal uit de winkelhaak (84’). Een moegestreden Ferrera werd nog vervangen door De Keulenaere, die nog 6 minuten kreeg om de ploeg een versnelling hoger te doen spelen, maar een leep Torhout haalde op ieder moment het tempo uit de partij. Het bleef bij voorzetten, hoekschoppen en net-niet-ballen. Racing zou zo het seizoen uitwuiven met een nederlaag. Eindstand : 0-2.

Maar niet getreurd. De ploeg mag trots zijn op de 45 behaalde punten. Ze toonden weerbaarheid in februari toen de vrije val ingezet leek. Dus hulde aan deze jonge groep die het behoud zelf afgedwongen heeft. Een jonge groep die het noodgedwongen zonder ervaren pionnen moest stellen. Maar ze deden het toch maar. Proficiat!

Tot slot wensen we alle vertrekkers veel succes in hun nieuwe uitdagingen. Bedankt en vooral good luck: Joran Triest, Bryan Londot, Raf Leemans, Samuel Davies, Mathis Biebuyck, Mamadou Diallo, Mathias Wyngaert, Lars Cooman, Viktor Vankerkhoven, Matties Volckaert, ..

 

Er is geen volgende match meer .. en meer nog, er zal geen volgend verslagje meer komen. Dit is mijn laatste geschreven bijdrage. Bedankt om alvast de voorbeschouwingen, artikels en verslagen trouw te lezen. Ik vond het altijd fijn en heb steeds geprobeerde om objectieve verslaggeving te doen de afgelopen 17 seizoenen, al is dat soms moeilijk als je een zwart-wit hart hebt. Het waren mooie sportive jaren, met ups en downs, veel mooie momenten en vooral veel vriendschappen. We zien elkaar nog wel weer in de tribune maar dan als supporter en niet meer met pen en papier in de hand. Het laatste punt is gezet.

 

Wedstrijdinfo

KRCG: Vanden Borre – Ferrera (84’ De Keulenaere) – Volckaert (K) – Rommens  – Taty-Tchibinda – Cooman Lars – Vankerkhoven – Zeulevoet (65’ Hitchinson) – Van Hoecke (65’ Hany) – Nfodjo – Diallo (80’ Newman).

Invallers: -

Doelpunten: 0-1 A. De Vos (KMT) (14’) en 0-2 Dumoulin (KMT) (60’).

Geel: Rommens en Cooman

Rood: niemand