Niet alleen de A-kern krijgt stilaan definitief vorm, ook de beloftenploeg is samengesteld. De échte voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen kan voor sommigen dan ook niet snel genoeg beginnen. Dat is een goed moment, zo dachten wij, voor een babbel met onze beloftencoach. Een portret van Arne Laureyns:

Naam:

Arne Laureyns

Geboortedatum:

18 maart 1989

Woonplaats:

Maldegem

Aan de slag bij KRC Gent sinds:

vorig seizoen

Actief als speler bij: 

FC Kleit, vanaf 1995 tot 2009.

Overzicht trainerscarrière:

Vanaf 2009 tot 2012 was ik bij FC Kleit trainer van de U9 en de U15, nadien heb ik de overstap gemaakt naar Sparta Ursel, waar ik de U9, U11, U17 en U21 provinciaal heb getraind en ook nog eens de talentengroep. De laatste drie jaar, tot en met 2016, heb ik mijn taken bij Sparta Ursel ook gecombineerd met de rol van coördinator bovenbouw.én met de rol van wedstrijdscout. In 2016 ben ik dan overgestapt naar KSK Lovendegem, om trainer te worden bij de U16 IP en U21 provinciaal en ik was ook hoofd scouting bij Lovendegem. In 2020 ben ik dan naar Racing Gent gekomen om trainer te worden van de U19. 

Wat doe je in het dagelijks leven? 

Ik werk voor het gemeentebestuur van Aalter, waar ik tewerkgesteld ben op de dienst Wegen en Domeinen. Binnen onze dienst ben ik vooral verantwoordelijk voor wegen, meer bepaald: alle infrastructuur boven de grond. 

Wat is je doelstelling dit seizoen?

Als echt competitiebeest wil ik natuurlijk zoveel mogelijk wedstrijden winnen met mijn ploeg. Als opleider van de beloftenkern wil ik uiteindelijk ook zoveel mogelijk jonge talentvolle spelers helpen in hun persoonlijke ontwikkeling om zich zo in de kijker te kunnen spelen van de technische staf van de A-kern. 

Ik heb bewondering voor:

Mensen die gepassioneerd zijn in het uitoefenen van hun hobby.

Welke momenten uit jouw carrière als trainer zijn je het meest bijgebleven? 

Er zijn er ondertussen al wel wat de revue gepasseerd. Als ik er iets moet uitpikken, dan wil ik zowel een moment kiezen van het collectief als één over het individu.

Eén van de mooiste momenten situeert zich in de beginjaren van mijn trainerscarrière: bij FC Kleit trainde ik er een zeer bescheiden U15-ploeg waarmee we op ons internationaal tornooi oog in oog kwamen te staan met de elitespelers van Odense BK. Het was een groep vrienden met beperkte kwaliteiten op voetbalgebied, die gedurende een weliswaar korte wedstrijd een gelijkspel konden afdwingen tegen de latere tornooiwinnaar, bovendien was het ook de enige ploeg die een doelpunt kon scoren tegen dit team. Maar bovenal was het een hechte groep die de richtlijnen van de coach perfect wou uitvoeren, met een speelstijl die ik jaren later nog herkenbaar kon terugvinden in de betreffende spelers wanneer ik hen als volwassene zag voetballen. 

Individueel gezien is er nog een ander moment dat er voor mij nog altijd bovenuit steekt: een speler die ik nog had getraind bij de U9 kwam jaren later op een volle parking naar me toegelopen om te vertellen dat hij had gescoord zoals ik het hem ooit had geleerd. Zoiets doet enorm veel plezier.

Door wie ben je geïnspireerd en wie waren jouw voorbeelden?

Als jonge speler waren Marc Wilmots - omwille van zijn ongelofelijke bezetenheid - en Luc Nilis - omwille van zijn fantastische traptechniek dé twee spelers die ervoor zorgden dat de liefde voor de bal bleef aanwakkeren. Wanneer er nog maar een bal in de buurt was, dan resulteerde dit in urenlang voetballen of met een perfecte krul proberen tegen een dunne paal te trappen. En dan zwijg ik nog over de live-verslaggeving tijdens het voetballen in de tuin.

Hoe ben je als jeugdtrainer begonnen? 

Door een aanslepende knieblessure ben ik moeten stoppen met voetballen. Van elke dag voetballen naar helemaal niets meer, dat zag ik niet zitten. Een paar jaar eerder had ik al eens laten vallen dat ik interesse had om de duiveltjesploeg te trainen, maar dat was er toen niet van gekomen, en toen ik dan plots moest stoppen waagde ik mijn kans voor een vacante plaats bij de U15 van FC Kleit. In het begin was iedereen wat aarzelend en leek er weinig vertrouwen in mijn kunnen, maar, ik denk dat ik ondertussen het tegendeel meer dan bewezen heb. 

Welke dingen wil jij vooral bijbrengen aan een speler of aan het team? 

Respect, maar ook focus op je eigen kwaliteiten. En ook het feit dat ik hoop dat elke speler op technisch en tactisch gebied toch iets meeneemt in zijn persoonlijke rugzak voor zijn latere carrière. 

Hoeveel uur per week ben jij bezig met het trainersvak?

Daar komt veel meer bij kijken dan veel mensen denken: bijscholen, voorbereiden, analyseren, coachen. Als voetbaldier hier een aantal uur op plakken is moeilijk, maar ik denk dat ik voor élke gepassioneerde trainer spreek als ik zeg dat dit bijna overeenkomt met een voltijdse job, dus ik zou toch zeggen dat dit al gauw 30 à 40 uur per week is. Vroeger kwam ik makkelijk aan 70 uur/week, maar ondertussen zorgt het gezinsleven voor een meer realistische balans. 

Hoe pak jij de voorbereiding van een training of van een wedstrijd aan?

Een training voorbereiden gebeurt aan de hand van enkele doelstellingen die ik vooropstel aan de hand van een jaarplan of naar aanleiding van de analyse van een wedstrijd. Ik focus me op de voornaamste doelstelling die ik wil bereiken en tracht deze wedstrijdgerelateerd aan te brengen aan de hand van verschillende trainingsvormen. De voorbereiding van een wedstrijd spookt doorheen heel de week in mijn hoofd, maar ik probeer in de wedstrijdbespreking vooral enkele aandachtspunten van de voorbije week als evaluatiecriteria te gebruiken. 

Welke speelstijl hanteer je het meest?

Ik speel graag dominant voetbal, waarbij elke speler de ruimte krijgt om zich sportief én creatief te ontwikkelen, binnen een afgelijnd pakket aan richtlijnen. Dominant in de zin van dat we als team bepalen wat er gebeurt in een wedstrijd. De formatie is hierdoor van ondergeschikt belang, maar ik wil wel een zekere herkenbaarheid in het team krijgen, waarbij we door middel van infiltraties op de flank en/of door het centrum de zwakke zones van een tegenstander proberen te bespelen, door middel van doelgerichte opbouw. 

Hoe blijf je jezelf als trainer ontwikkelen?

Door bijscholingen en opleidingen te volgen, dat zijn er ondertussen al heel veel geweest, waar je jezelf als trainer persoonlijk vormt en verder kunt verbeteren. Maar het belangrijkste blijft een voetbalpraatje met collega's voor of na een wedstrijd waarbij er wordt gediscussieerd of waarbij er feedback komt over jouw functioneren als trainer. 

Wat is jouw tip voor mensen die willen beginnen als jeugdtrainer? 

Spreek met je collega-trainers, school je bij waar je kunt, maar bewaar vooral je eigenheid als coach. Door opleidingen ontwikkel je een visie, maar maak vooral voor jezelf uit welke stijl je wilt hanteren. Als je stevig in je schoenen staat, dan kun je vol vertrouwen voor je groep je idee overbrengen. 

Wat betekent voetbal voor jou?

Voetbal zit onder je vel, als peuter was ik al bezeten van het spelletje. Het is een microbe die nooit zal verdwijnen. Als speler en nu ook als trainer wil ik zoveel mogelijk ervaringen opdoen om vol passie mijn hobby te kunnen uitoefenen. 

Voetbal is van en voor iedereen! Wat moet er volgens jou gebeuren om discriminatie en racisme op en rond het voetbalveld te kunnen stoppen? 

Je merkt af en toe dat sommigen niet met het nodige respect voor medemaats, tegenstanders, scheidsrechters of tegenstanders het veld opstappen. Hierdoor verliezen ze zichzelf op het terrein en dan ga je automatisch ook minder presteren, maar dan komt er vooral ook een persoon naar boven waar je niet trots op kunt zijn. Er is de laatste tijd gelukkig al meer sensibilisering, ik denk dat het belangrijk is om te blijven inzetten op deze thema's, misschien zelfs met extra campagnes, in de hoop dat iedereen op én rondom een voetbalveld het 'beest' thuis laat en met het nodige respect hun hobby komen uitoefenen of écht komen supporteren zoals het hoort. 

Succes Arne en bedankt voor de uitgebreide babbel!